اطلاعات بسیار جالب و حیرت آور در مورد آمازون

اطلاعات بسیار جالب و حیرت آور در مورد آمازون

    

بزرگ‌ترین رودخانه دنیا آمازون است که با 1100 انشعاب و 7/6 هزار کیلومتر طول، از کوه‌های 12 میلیون ساله‌اند در آمریکای‌جنوبی شروع شده و پس از گذر از یک مسیر پرپیچ و خم، به سمت شرق و اقیانوس اطلس می‌رود. دهانه این رودخانه بسیار عریض است؛ به طوری‌که حتی کشتی‌ها قادر به عبور از آن هستند.

 

البته در قسمت‌هایی از این رودخانه که دارای آب گرم و نسبتاً راکد است، حیوانات عجیبی نیز زندگی می‌کنند که یک نمونه از آنها، نوع خاصی از گربه ماهی است که به دلیل زندگی در یکی از بکرترین مناطق دنیا بسیار بزرگ‌تر از حد معمول است.

 

بزرگ‌ترین و معروف‌ترین ماهی‌های آب شیرین در این رودخانه زندگی می‌کنند. نام این رودخانه به دلیل خطرناک بودن، آمازون گذاشته شده است که به زبان بومیان آن‌جا به معنی شکننده قایق است. طبق تحقیقات به دست آمده، طول عمر این رودخانه 11 میلیون سال محاسبه شده است.

 

تمدن گمشده آمازون
فرانسیسکو پیزارو گونزالس‌ اهل اسپانیا، یکی از کشورگشایان خونخوار دنیا بود که به قصد پیدا کردن شهر الدرادو که گفته می‌شد حتی پیاده‌روهای آن از طلا پوشیده شده است، پا به آمریکای‌جنوبی و آمازون نهاد که در آن زمان جزیی از قلمرو اینکاها بود و هیچ انسانی به جز افراد قبیله به آنجا نرفته بودند.

در سال 1524 او برای اولین بار به آمریکای‌جنوبی رفت اما به دلیل کافی نبودن آب و آذوقه و همچنین جنگ با بومیان منطقه، خسته و بیمار به کشور خود بازگشت.

دو سال بعد دوباره پیزارو به همراه گروهش راهی آمریکای‌جنوبی شدند. این‌بار در هنگام گذر از خط استوا توانستند غنایم باارزشی از جنس طلا و نقره به دست آورند که همین امر باعث بروز اختلاف در میان گروه شد.

آنها در این سفر برای اولین بار شتر لاما را دیدند و نام آن را شتر کوچک گذاشتند. پیزارو در سفرهای خود با بومیان منطقه برخورد کرد. ولی بعد از بازگشت و گفتن مشاهداتش هیچ‌کس حرف‌های او را در مورد این انسان‌ها باور نکرد. اما با توضیحاتی که پیزارو راجع به این منطقه داد بسیاری از محققان بعدها به آمازون رفته و در آن هنگام که این جنگل‌ها به عنوان منطقه مسکونی بومیان آمریکا در کل دنیا شناخته شد.

 

قبیله‌های آمازون
در جنگل‌های آمازون هنوز قبایلی هستند که به دور از هیاهوی شهر و به سبک گذشته و اجدادشان به زندگی خود ادامه می‌دهند. اما به جز قبایل بومی که در دل جنگل زندگی می‌کنند و هیچ ارتباطی با دنیای بیرون ندارند، گروه‌های بومی دیگری نیز در شهرها و روستاهای اطراف زندگی می‌کنند که تعداد آنها تقریباً به 20 میلیون نفر می‌رسد.

نیمی از جمعیت این قبایل طی سالیان متمادی بر اثر بیماری، گرسنگی و جنگ جان خود را از دست داده‌اند. این قبایل در تمام آمازون با یکدیگر متفاوت هستند یعنی تقریباً 200 قبیله با فرهنگ‌های مختلف هستند که حتی زبان آنها با هم متفاوت است. آنها به 180 زبان مختلف صحبت می‌کنند.

هر سال در ماه‌های ژوئن و اگوست، قبایل مستقر در آمازون و شهرهای اطراف جشنی به نام کوارپ برگزار می‌کنند. در این جشن که در واقع برای بزرگداشت رفتگانشان برپا می‌شود، هر قبیله رقص، غذاهای بومی و آیین‌های خود را به نمایش می‌گذارد.

ورود غریبه‌ها به این جشن برای تماشا تنها با اجازه روسای قبایل امکان‌پذیر است. اما این جشن مربوط به قبایلی می‌شود که با وجود زندگی در جنگل، با یکدیگر و حتی گاهی با دنیای بیرون در ارتباط هستند.

طبق تحقیق دانشمندانی که به این جنگل‌ها سفر کرده‌اند، 50 قبیله بومی، شناسایی شده‌اند که به طور کلی با دنیای بیرون از جنگل غریبه‌اند و حتی از قبایل به حال خود رها شوند تا به خاطر رفتن بیگانگان به حریم خصوصی‌شان مجبور به پناه بردن به اعماق جنگل نباشند، چون این کار باعث می‌شود آنها به مناطق دور‌افتاده رفته و دیگر نتوان اطلاعی از آنها به دست آورد.

همچنین دولت برزیل برایشان منطقه‌ای حفاظت‌شده در نظر گرفته تا از پیشروی آنها به اعماق جنگل جلوگیری شود. این برنامه‌ریزی از طرف دولت، به این خاطر است که طبق آمار به دست آمده در چند سال اخیر، تعداد آنها رو به افزایش است و این برای دانشمندان و محققان امیدوارکننده است.

 

بعضی از این قبایل به دلیل چادرنشین بودن، مرتب محل زندگی خود را تغییر می‌دهند اما بیشتر آنها در خانه‌هایی زندگی می‌کنند که سال‌ها قبل به دست اجدادشان ساخته شده بود. بعضی از این قبایل جمعیتی حدود 200 نفر دارند اما تعداد محدودی از این قبایل جمعیتشان تا 30هزار نفر نیز می‌رسدبیشتر این قبایل در مناطق نزدیک به برزیل، کلمبیا و ونزوئلا یع

در منطقه‌ای دیگر به نام آلتوزینگو در ایالت ماتو گروسو در برزیل، 14 قبیله دیگر زندگی می‌کنند که 10 قبیله دارای فرهنگ و زبان مختلف هستند اما با یکدیگر ارتباط نزدیکی دارند ولی چهار قبیله باقی‌مانده جزو آنهایی هستند که هیچ ارتباطی با دنیای بیرون از قبیله‌شان ندارند و همین امر باعث شده تا این چهار قبیله در معرض انقراض قرار بگیرند.

با وجود اینکه محققان تمام تلاششان را برای شناسایی کل قبایلی که در این نواحی زندگی می‌کنند انجام داده‌اند اما هستند گروه‌هایی که از دید دیگران پنهان مانده‌اند. برای مثال مدتی قبل یک گروه باستان‌شناس که با هلی‌کوپتر بر بالای جنگل‌های آمازون مشغول گردش بودند، موفق شدند در یکی از بکرترین مناطق آمازون یک قبیله سرخپوست را شناسایی کنند.

این‌طور که به نظر می‌رسید این قبیله تا به حال با انسان‌های دیگر برخورد نکرده بودند زیرا درست در زمانی که باستان‌شناسان قصد عکسبرداری از آنها را داشتند، مردم قبیله به سمت آنها نیزه و تیر پرتاب کردند.

این گروه توانستند به سختی چندین عکس از آنها بگیرند تا ثابت کنند این افراد واقعاً وجود دارند. دولت برزیل نیز این موضوع را بسیار مهم دانسته و از آن به عنوان کشفی بزرگ نام برد.

آمار نشان می‌دهد که قبل از کشف قاره آمریکا توسط کریستف کلمب در قرن 15 میلادی، حدود هفت الی ده میلیون آمریکایی در جنگل‌های انبوه آمریکا زندگی می‌کردند که نیمی از آنها در برزیل ساکن بودند.

وقتی اروپایی‌ها به آمریکای‌جنوبی آمدند، تمدن‌های بومی آمریکا رفته‌رفته کمرنگ شدند و بسیاری از مردم این قبایل به خاطر بیماری‌های منتقل شده توسط اروپایی‌ها جان خود را از دست دادند.

معروف‌ترین قبیله‌ای که از تمام قبایل آمازون قدیمی‌تر است، قبیله یاگوآ است که افراد آن حتی نمی‌توانند زبان هیچ‌کدام از قبایل دیگر را بفهمند.

خانه‌های آنها مالوکا نامیده می‌شود که خانه‌هایی بزرگ و حصیری است؛ به طوری که 15 خانوار می‌توانند در آن زندگی کنند. این قبیله نسبت به قبایل دیگر دارای جمعیت بیشتری است.

گوشت قرمز ممنوع
یکی از قدیمی‌‌ترین قبایل سرخپوست آمازون اناونه‌ناوه است که در حاشیه رود لاس‌پیدراس در نزدیکی پرو زندگی می‌کنند. اولین‌باری که این قبیله با سفیدپوستان ارتباط برقرار کرد سال 1974 یعنی 36 سال پیش بود. جمعیت این قبیله در حال‌حاضر 420 نفر است. اهالی این قبیله به خاطر مهارت خاصی که در ماهیگیری دارند در میان مردم منطقه بسیار معروف هستند.

ماهیگیری در این قبیله چند ماه طول می‌کشد اما تعداد ماهی‌های صیدشده به روش آنها بی‌شمار است. غذای محلی این قبیله ماندیوکا است که از آرد و ذرت تهیه می‌شود.

قبیله آناونه‌ناوه برخلاف دیگر قبایل، حیوانات دارای گوشت قرمز را شکار نمی‌کنند و از خوردن گوشت قرمز اجتناب می‌کنند و اگر در این قبیله کسی گوشت قرمز بخورد قانون‌شکن به حساب می‌آید. در دهه‌های اخیر بسیاری از زمین‌های آنها توسط جویندگان الماس، دامداران و کشاورزان از آنها گرفته شده است.

گمشدگان آمازون
جنگل‌های انبوه آمازون قربانیان بی‌شماری گرفته است. تعدادی از کسانی که به آمازون رفتند هیچ‌گاه بازنگشتند. یکی از معروف‌ترین گمشدگان آمازون، پرسی فائوست بود که بعدها داستان او الهام‌بخش فیلم‌های ایندیانا جونز شد. کلنل پرسیوال هریسون فائوست در 18 آگوست 1867 در انگلستان به دنیا آمد.

 

پرسی بعد از اتمام تحصیلاتش در مرکز پژوهش‌های جغرافیایی سلطنتی به عنوان باستان‌شناس مشغول به کار شد. فائوست برای اولین‌بار در سال 1906 یعنی زمانی که 39 سال داشت به جنگل‌های برزیل و بولیوی سفر کرد و با تحقیقاتی کامل در مورد این جنگل‌ها و بومیان آنجا به انگلستان بازگشت.

 

سال‌ها بعد دوباره فائوست تصمیم گرفت به جنگل‌های آمازون سفر کند اما نمی‌دانست این‌بار سرنوشت دیگری برایش رقم خورده و آن هم ناپدید شدن در بزرگترین جنگل دنیا بود.
در 20 آوریل سال 1925 فائوست به همراه پسربزرگش جک فائوست و دوستش رالیق ریمل به اعماق جنگل‌های آمازون رفت تا به عجایب ناشناخته آنجا پی ببرد.

آنها در پی شهری گم شده بودند که نام آن را z گذاشتند. اما آنها هیچ‌گاه بازنگشتند تا اطلاعاتی در مورد شهر تازه کشف‌شده به جهانیان بدهند. آخرین جایی که مردم آنها را دیده‌ بودند شهری نزدیک جنگل به نام کالاپالوس بود.

 

فرضیه‌های زیادی در مورد گم شدن آنها ارائه شد و قوی‌ترین فرضیه کشته شدن این سه نفر به دست بومیان منطقه بود. اما هربار مقداری از وسایل آنها در گوشه‌وکناری از جنگل پیدا می‌شد. برای مثال در سال 1927 پلاک‌های آنها توسط افراد محلی پیدا شد و در سال 1933، قطب‌نمایی که در تمام سفرهای فائوست همراهش بود و هیچ‌گاه از خود جدا نمی‌کرد یافت شد.

 

اما این پایان ماجرا نبود، نکته‌ای که در مورد این داستان خیلی عجیب است، ناپدید شدن افراد گروه‌هایی است که برای پیدا کردن آنها به اعماق جنگل‌های آمازون رفته بودند که شمار این افراد به بیش از 100 نفر می‌رسد. در سال 1951 تعدادی اسکلت در جنگل‌های آمازون پیدا شد که محققان احتمال دادند مربوط به فائوست و افرادش باشد اما پس از انجام آزمایش دی‌ان‌ای این فرضیه رد شد.

 

در سال 2005 یک نویسنده نیویورکی به نام دیوید گران درصدد پیدا کردن شهری برآمد که فائوست به خاطر آن جانش را از دست داده بود. اولین کاری که او برای گشودن این راز سر به مهر انجام داد، رفتن به دهکده‌ای بود که آنها برای آخرین بار آن‌جا دیده شده بودند، یعنی کالاپالوس. او توانست اطلاعات باارزشی از افراد بسیار پیر و قدیمی این منطقه به دست آورد.

 

به گفته آنها بعد از گذشت مدتی پس از اینکه فائوست از آن‌جا حرکت کرد در میان جنگل، دودی شدید به نظر می‌رسد و به همین خاطر احتمال اینکه آنها به دست قبیله آدمخوارها کشته شده باشند بسیار زیاد است. وقتی دیوید به نیویورک بازگشت کتابی به نام تمدن گمشده شهر z نوشت که تمام داستان فائوست و فرضیه‌های گم شدن او و گروهش در آن ذکر شده بود.

در اولین سفری که فائوست به جنگل‌های آمازون داشت، با موجودی عظیم‌الجثه در رودخانه آمازون مواجه شده بود و آن موجود چیزی نبود جز یک آناکوندای غول‌پیکر.

 

او در یادداشت‌های خود ذکر کرده بود؛ «این موجود سری مثلثی و بدنی پهن و بلند داشت که به آرمی دور قایق ما می‌چرخید و هر لحظه ممکن بود که قایق ما را واژگون کند. من در یک حرکت سریع‌ اسلحه‌ام را پشت حیوان گرفته و شلیک کردم و او به سرعت از ناظر ناپدید شد.» به گفته فائوست قطر بدن این مار به 50 سانتی‌متر و طول آن به 19 متر می‌رسید.

 

نجات‌یافتگان آمازون
مادام ایزابل گودین یکی دیگر از افرادی بود که به جنگل‌های آمازون سفر کرد و داستانی جاودانه از خود به جای گذاشت. همسر ایزابل، جین گودین یکی از افراد تیم تحقیقاتی علمی فرانسه بود.

او در سال 1750 برای انجام یکسری تحقیقات به جنگل‌های آمازون اعزام شد؛ این زمانی بود که او تازه با ایزابل ازدواج کرده و او باردار بود. به همین خاطر مجبور شد تا ایزابل را نیز همراه خود ببرد اما او را در یکی از نزدیک‌ترین شهرهای جنگلی به نام کویتو گذاشت تا خودش به تنهایی به جنگل برود.

 

ایزابل تا سال 1765 با امیدف چشم انتظار بازگشت شوهرش بود اما هیچ خبری از جین نشد و به همین دلیل ایزابل نامه‌ای به دولت برزیل نوشته و از آنها درخواست کمک کرد تا بلکه بتوانند ردی از شوهرش پیدا کنند.

 

برزیل درخواست کمک او را قبول کرده و تیمی تحقیقاتی را با او با این سفر فرستاد. آنها سفر دریای خود را آغاز کردند اما تمام افرادی که با او در این سفر همراه شده بودند بر اثر حمله خفاش‌های خون‌آشام، مالاریا و نیش‌ مارهای عظیم‌الجثه آمازونی جان خود را از دست دادند.

در این زمان ایزابل تنها و مستاصل به راه خود ادامه داد تا اینکه به یکی از قبایل بومی برخورد؛ در این هنگام از شدت ضعف و خستگی از هوش رفت. بومیان ایزابل را برای درمان به یکی از معابد محلی بردند تا سلامتش را دوباره بازیابد و بتواند به سفر خود ادامه دهد.

 

این قبیله به ایزابل لباس و غذا دادند و توشه سفرش را آماده کردند و ایزابل به راه خود ادامه داد. این سفر 4 سال به طول انجامید تا اینکه در سال 1769 و در میان جنگل، عجیب‌ترین اتفاق زندگی‌اش به وقوع پیوست. او در میان یکی از قبایل آمازونی، شوهرش را پیدا کرد.

جین به خاطر حادثه شدیدی که در میاه راه برایش به وجود آمده بود حافظه خود را از دست داده بود و به همین خاطر با یکی از قبایل زندگی می‌کرد اما با دیدن ایزابل و کمک‌های او توانست دوباره حافظه خود را به دست آورد.
آنها پس از تقریباً 20 سال دوری، با هم به پاریس بازگشته و زندگی جدیدی را آغاز کردند. در طول سال‌هایی که این زوج در جنگل‌های آمازون سرگردان بودند، با اتفاقات عجیبی برخورد کرده بودند.

 

آنها در یادداشت‌های خود خاطراتشان را نوشته بودند، از جمله فرار از دست حیوانات عجیب و عظیم‌الجثه و همچنین پنهان شدن از دست قبایل آدمخوار و گذراندن شب در جنگل‌هایی با حشرات خطرناک و خوردن گوشت شکار، مطالبی بود که در خاطرات آنها اشاره شده بود. جین در سال 1792 از دنیا رفت و ایزابل نیز که دیگر طاقت دوری او را نداشت، چند ماه پس از شوهرش از دنیا رفت.

از دیگر گمشدگان جنگل‌های آمازون، یوسی گیسبرگ بود که در سال 1981 برای انجام یکسری تحقیقات از طرف ارتش انگلستان به آمریکای جنوبی فرستاده شد. یوسی به مدت سه هفته در این جنگل مخوف گم شده بود ولی به طرز معجزه‌آسایی از مرگ نجات یافت و توانست با تجربیات جذاب ولی ترسناک به لندن بازگردد.

 

او پس از بازگشت کتابی از خاطرات خود در آمازون منتشر کرد و نام آن را «گمشده در جنگل» گذاشت. یوسی خاطرات خود را این‌گونه بیان می‌کند: «من در آن زمان تنها 22 سال داشتم و عاشق هیجان و ماجراجویی بودم. وقتی به بولیوی رسیدم، از مردم منطقه داستان‌های عجیب و غریب زیادی راجع به جنگل‌های مرموز آمازون شنیدم و این کنجکاوی دلیل اصلی سفر من به آمازون بود.»

یوسی در این سفر با ماجراجوی دیگری به نام مارکوس آشنا شد و با هم این سفر را آغاز کردند. مارکوس که قبلاً نیز بارها به آمازون رفته بود، از داستان‌های خود برای یوسی تعریف کرد و او هر چه بیشتر برای سفر راغب می‌شد. در راه با افراد دیگری به نام‌های کوین و کارل آشنا شدند و به این ترتیب یک گروه تشکیل دادند. اما آنها خبر نداشتند که کنجکاوی بیش از حد می‌تواند برایشان ایجاد دردسر کند.

 

آنها با شجاعت تمام به اعماق جنگل رفتند، بدون اینکه برای پیدا کردن راه بازگشت برای خود نشانه‌ای بگذارند و همین باعث شد تا راهشان را گم کنند و فقط در جنگل دور خود بچرخند. کم‌کم آب و آذوقه‌ای که همراه آورده بودند، تمام شد و آنها مجبور شدند برای سیر کردن شکم خود، شکار کنند و چون هیچ‌کدام شکارچی ماهری نبودند، تنها می‌توانستند میمون‌ها را شکار کنند.

 

پس از چند روز سرگردانی آنها بالاخره رودخانه آمازون را پیدا کردند و چون می‌دانستند این رودخانه از شهرهای زیادی می‌گذرد، به فکر ساختن بلمی برای رد شدن از رودخانه افتادند. یوسی در ادامه داستان خود می‌گوید: «می‌دانستیم که این کار ریسک بزرگی است اما برای رهایی از این مخمصه، مجبور به پذیرفتن این ریسک بودیم.

 

پشه‌های وحشتی تمام بدنمان را گزیده بودند و به خاطر خوردن گوشت میمون بیمار شده بودیم. کوین بسیار بیمار بود و ما احتمال می‌دادیم مالاریا گرفته باشد. این بلم آخرین امید ما برای بازگشت بود. می‌دانستیم خطرات بسیاری در مسیر رودخانه خواهیم داشت که از جمله آنها آبشارهای فراوان و پرخطر رودخانه آمازون و حیواناتی بود که در این رودخانه زندگی می‌کردند.»

اما این بلم فکر خوبی برای نجات نبود و به خاطر نداشتن امکانات کامل برای ساخت بلم، آنها نتوانسته بودند آن را محکم بسازند. قایق تنها پس از 15 الی 20 دقیقه حرکت در رودخانه شکسته شد دو آنها داخل آب افتادند. عمق رودخانه آنقدر زیاد بود که به زحمت و با کمک تکه چوب‌های قایق، تنها سر خود را بیرون از آب نگه داشته بودند تا بتوانند نفس بکشند. آنها تمام مسیر را با جریان آب طی کرده و تقریباً با تمام موانعی که در راه بود، برخورد کردند تا اینکه بالاخره زخمی و سرگردان به ساحل رسیدند ولی به خاطر تشنگی و صدمات شدید تا ساعت‌ها از هوش رفته بودند.

این چهار نفر تازه به هوش آمده و برای خود آتشی روشن کرده بودند و فکر می‌کردند بالاخره همه‌چیز تمام شده و نجات یافته‌اند که ناگهان یک یوزپلنگ را در مقابل خود دیدند اما این بار بخت با آنها یار بود زیرا یوزپلنگ گرسنه نبوده و مارکوس توانست با استفاده از یک تکه آتش او را ترسانده و فراری دهد. آنها شب و روز به مسیر خود ادامه دادند ولی گویا مشکلات دست‌بردار نبودند. این بار کارل ناگهان در یک باتلاق افتاد و با هر حرکت، بیشتر در آن فرو می‌رفت. یوسی و مارکوس برای بیرون کشیدن کارل بسیار تلاش کردند اما بی‌نتیجه بود و او در باتلاق غرب شد.

 

مارکوس، کوین و یوسی به راه خود بدون کارل ادامه دادند. آنها بسیار خسته و بیمار بودند و تنها پوست و استخوانشان باقی مانده بود. درست زمانی که آنها دیگر هیچ امیدی به زنده ماندن نداشتند، با یک قبیله سرخ‌پوست برخورد کردند. مارکوس در مورد این قبیله می‌گوید: «در ابتدا ما از این قبیله ترسیدیم و فرار کردیم زیرا فکر می‌کردیم آنها ما را خواهند کشت اما افراد این قبیله تنها قصد کمک داشتند. آنها زخم‌های ما را مداوا کردند و به ما غذا دادند و ما دوباره به مسیر خود ادامه دادیم.»

در میانه راه مارکوس، یوسی و کوین را گم کرد و دیگر موفق به پیدا کردن آنها نشد. یوسی و کوین از راهی که افراد قبیله نشان داده بودند، به سن‌خوزه رسیدند اما مارکوس هیچ‌گاه پیدا نشد و حتی تیم تحقیق نیز هیچ ردی از او پیدا نکردند. اکنون یوسی و کوین دوستان بسیار صمیمی هستند و از این سفر به عنوان وحشتناک‌ترین و عجیب‌ترین تجربه زندگی خود یاد می‌کنند.

	پراکندگی جنگل های آمازون و اهمیت آن
سال دارای هوایی گرم با رطوبتی بسیار زیاد می باشند. متوسط درجه حرارت، در مرکز آمازون، در حدود ۳۰ درجه سانتیگراد (۸۶ درجه فارنهایت) غربی ترین بخش این منطقه، در حدود ۲۵ درجه سانتیگراد (۷۶ درجه فارنهایت) می باشد. تقریباَ هر روزه باران سنگینی در سرتاسر آمازون می بارد.  پراکندگی جنگل های آمازون از غنی ترین اکولوژی های دنیاست که درکمربند استوایی زمین پراکنده شده اند.دراینجا بزرگترین اشکال حیات با هزاران گونه های گیاهی درختان،گلها،پستانداران ،پرندگان،خزندگان،دوزیستان،حشرات ،بی مهرگان ومیکروارگانیزمها دیده می شود. جنگل هایی انبوه بابرگهای پهن وبدون خزان وهمِشه سبزهستند .این جنگل ها به صورت یک نوار ممتددرفاصله مدارهای راس السرطان ورا الجدی واقع شده اند.   اهمیت یک سوم ازجنگل های آمازون دربرزیل قراردارد.به عقیده دانشمندان بیش از نیمی ازگونه ای گیاهی وجانوری دراین ناحیه  زندگی می کنند.بیش از40درصداکسیژن زمین راتولید وبیش از60دزصد ازسطح زمین را دربرمی گیرند.70درصدگیاهان از نوع درختان هستند.بیش ازیک چهارم داروهای که انسان استفاده می کندازگیاهان این جنگل ها به دست می آید.ماده اولیه وخام صنایع کاغذسازی ازجنگل ها است.   این جنگل ها برای زندگی انسان مناسب وایده آل نیست ،بااین حال قبایلی مانندیانومامودرامریکای جنوبی وپاماگیری دراسترلیاوقبایلی درافریقا دراین جنگل ها زندگی می کنند.این قبایل خودرابامحیط اطراف خودهمآهنگ ساخته اند .این قبایل تهدیدی برای این جنگل ها محسوب می شوند،زیراباپاک کردن جنگل هابرای کشت وزرع ویاآتش زدن، جنگل وحیات حیوانات واتمسفرزمین را به خطرانداخته اند.نزدیک به 80000هکتارازاین جنگل ها هرسال تخریب وبیش از50000گونه ازاشکال حیات این جنگل ها درسال از بین می رود. خاکهای این منطقه اسیدی وفقیر هستندزیراعمل تجزیه خاک سریع وخاک درمعرض شدیدخاکشویی توسط باران قراردارد.   ویژگیها جنگل های نواحی استوایی دارای ویژگیهای زیر است: -  بین مدارهای راس السرطان وراس الجدی گسترده شده اند. -  دارای بارندگی نسبتا منظم درسرتاسرسال هستند.مجموع بارندگی سالیانه2000میلیمتراست .کم بارانترین ماه سال حداقل دارای 120 میلیمتراست. - دمای متوسط این منطقه بین 20تا 25 درجه سانتیگراد است وتغییرات دمایی سالیانه (کمتراز 5درجه) وروزانه بسیاراندک است . -  این ناحیه بیشترین مقدارانرژی آفتاب رادریافت می کند.بطورمعمول طول روزدوازده ساعت است   مشخصات پوشش گیاهی وجانوری - ارتفاع درختان درقسمتهای مختلف جنگل غالبا بین 30تا 40 متراست .تاج درختان بسیارفشرده است ونور اندکی به لایه های پایین می رسد. - ترکیب گونه های درختی تشکیل دهنده بسیارمتنوع است .برای مثال گاهی درسطح 2کیلومتر300گونه درختی وجوددارد. - درلایه های درختان مرتفع گیاهان بسیاری ازگروه بالارونده وپیچنده غیرانگلی می رویندکه ازتنه درختان به عنوان تکیه گاه استفاده می کنندوبرای رسیدن به نورخودرابه بالاترمی رسانند. -  روی لایه های خاک جمع شده درپای درختان وکنارشاخه ها ،بسیاری ازثعلبیان می رویندکه غیرطفیلی هستند. - پوشش علفی درکف جنگل کم است وتنهابرخی گیاهان سایه پسندزندگی می کنند. -  تنوع جانوری بسیارزیاداست .بیشترحیوانات ،مانندمیمونها،مورچه خواران درروی درختان زندگی می کنند.بعضی ازجانوران ماننددوزیستان ،خزندگان ومارهادرسطح خاک زندگی می کنند.   -  این جنگل ها معمولادارای سه لایه هستند:    لایه اول : به صورت درختان بسیاربلندکه دربالای سطح تاج عمومی رشدمی کنند.    لایه دوم : لایه تاج  که دارای رشدمداوم وارتفاعی تقریبا 30 متر است.    لایه سوم :لایه زیرتاج که ازتنه درختان ،بوته ها ،درختان کوچک تشکیل شده است.     جنگل های بارانی آمازون در خطرند طرفداران محیط زیست رفع ممنوعیت فروش محصولات اصلاح ژنتیکی شده در برزیل را تهدید جدی برای جنگل های بارانی آمازون می دانند. در قانون جدید، عرضه و کشت محصولات اصلاح ژنتیکی شده به ویژه سویا برای صادرات تایید شده است. شرکت های بیوتکنولوژی و کشاورزان بزرگ برندگان این قانون جدید محسوب می شوند. هرچند این اقدام و همچنین قانونی شدن تحقیقات بر روی سلول های بنیادی جنین انسان از دید مردم برزیل حرکتی به سوی برزیل نوین است، اما طرفداران محیط زیست می گویند جنگل های بارانی و کشاورزان کوچک بازنده ماجرا هستند. طرفداران محیط زیست نگران هستند محصولات اصلاح ژنتیکی شده، گونه های بومی را نابود کند، در زنجیره غذایی اختلال به وجود آورد و امکان ورود این محصولات به مناطق جدید مانند جنگل های پاکسازی شده آمازون را فراهم سازد. تخریب بزرگ ترین جنگل بارانی جهان طی دو سال گذشته برای دومین بار به بالاترین حد خود رسید. سال گذشته بخشی از جنگل آمازون به وسعت ۲۳ هزار کیلومتر مربع نابود شد. طرفداران محیط زیست می گویند دامداران و چوب برها درختان جنگل های بارانی و علفزارهای استوایی را نابود می کنند و کشاورزان زمین های خالی شده از درخت را به کشتزار تبدیل می کنند.   ریشه کن کردن درختان جنگل‌های آمازون آیا ریشه کن کردن درختان جنگل‌های آمازون که به ظاهر موجب توسعه اقتصادی شده و به کسب و کار رونق بخشیده سرانجامی طلایی دارد؟ نتیجه مطالعات یک گروه محقق بین‌المللی شامل کارشناسانی از دانشگاه کمبریج و کالج سلطنتی لندن در مورد جنگل‌های آمازون بیانگر این واقعیت است که تهی کردن جنگل‌ها از درخت برای ساختن الوار و مسطح کردن آن برای کشت محصولات کشاورزی و امور دامداری گرچه ممکن است در کوتاه مدت باعث افزایش ثروت و بهبود وضع زندگی در بخش‌هایی از برزیل شود اما این توسعه پایدار نبوده با گذشت زمانی نه‌چندان طولانی شرایط زندگی مردم به حالت اولیه خود که پایین‌تر از سطوح شناخته شده بین‌المللی است باز خواهد گشت.   به گفته این گروه محقق، از سال‌2000، حدود 155‌هزار کیلومتر مربع از جنگل‌های بارانزای آمازون در کشور برزیل دستخوش تجاوز و تعدی عده‌ای فرصت‌طلب و سود‌جو قرار گرفت و این تخریب به حدی است که به‌طور متوسط سالانه بیش از یک میلیون و 800هزار ‌هکتار (تقریباً به اندازه مساحت کشور کویت) از جنگل‌ها به مراتع و چراگاه و مزارع کشاورزی تبدیل می‌شوند.   تیمی که این گروه محقق را پشتیبانی می‌کند تجزیه و تحلیلی روی زندگی افرادی که در 286 قصبه آمازون ساکنند انجام داده و به این نتیجه رسیده است که این مناطق اگرچه ابتدا توسعه زیادی داشته‌اند ولی در نهایت سرانه درآمد این جوامع محلی نیز سطح معیشت و سواد‌شان تنزل داشته است.   آمازون یکی از مناطقی است که کمترین توسعه را در برزیل داشته است، اگر چه فرض بر این است که جایگزینی جنگل‌ها با مزارع غلات و مراتع برای چرای دام‌ها و الوار‌کردن چوب درختان ممکن است به پر کردن جیب‌ها بینجامد و شرایط زندگی را دگرگون سازد اما در دراز‌مدت این درآمد‌ها پایدار نمی‌ماند.کیفیت زندگی مردم با توجه به سطح درآمد، میزان سواد و طول عمر افراد سنجیده می‌شود اما در آمازون شرایط بدین گونه نیست چون درآمد بالا به گسترش علم و دانش، کیفیت بهداشت و عمران و آبادانی کمک چندانی نکرده است.   آندرو فورد، سرپرست گروه تحقیق معتقد است که جنگل‌های آمازون در جهان به خاطر ارزش‌های طبیعی، تنوع زیست بوم و نوع آب و هوا منحصر به فرد است و اگر به همین وضع از جنگل‌ها بهره کشی شود زمان زیادی نمی‌گذرد که گسترش جنگل زدایی تا مرز زمین‌های لم‌یزرع پیش خواهد رفت.   تبدیل جنگل‌های آمازون به بیابان به گفته وی، برداشت بی‌رویه از چوب درختان و چرای بی‌وقفه در مراتع و کاشت محصولات کشاورزی در مناطق آمازون به سرعت زمین‌ها را تضعیف کرده آنها را به زمین‌هایی غیرقابل کشت تبدیل می‌کند. به‌عنوان مثال یک سوم از مناطقی که به‌عنوان چراگاه از اوایل سال‌1990 مورد استفاده قرار گرفته‌اند در حال حاضر به بیابان تبدیل شده و قابل استفاده نیستند. وی هشدار می‌دهد که با توجه به هجوم جمعیت مهاجری که به‌عنوان گله دار، زنبوردار، دهقان، معدنچی، نجارو زمین‌خوار به منطقه سرازیر می‌شوند باید منتظر فجایعی خطر‌ناک در آمازون باشیم. آندرو فورد یاد آور می‌شود، به همان اندازه که بهره‌برداری از این مناطق برای عده‌ای سودجو خوشایند است صدها برابر برای محیط‌زیست خطرناک است و جلو‌گیری از این کار به سود مردم منطقه و جهان خواهد بود. البته این کار بسیار دشوار است و همت جهانی را می‌طلبد.     رودخانه آمازون آمازون بزرگ ترین رودخانه جهان است که انشعابات زیادی دارد که بخشی از آن به دریا ریخته و نیز حدودا" دو درصد از آب شیرین این رودخانه به اقیانوسها میریزد. بستر این رودخانه بسیار عریض و طویل است و از نظر درازا یکی از طولانی ترین رودخانه ها ی جهان است که بین ۶.۲ و ۶.۷ هزار کیلومتر درازا دارد. در طول سده گذشته رودخانه های آمازون و نیل برای اثبات طویلترین بودن همواره با یکدیگر در رقابت بوده اند. طول واقعی این رودخانه ها همواره در معرض تغییر و تحول بوده و هرگز متخصصان نتوانسته اند مقدار واقعی آن را اندازه گیری کنند. آمارها نشان داده که رود نیل در افریقا به شکل متغیر بین ۵.۴ تا ۶.۷ هزار کیلومتر درازا دارد. اما جدا از این مساله در خصوص مقدار آب موجود، هیچ شکی نیست که آمازون پر آب تر است. در فصل خشکی و کم آبی پهنای رود آمازون به حدود ۱۱.۶ کیلومتر میرسد. این منطقه از آمریکا ی جنوبی توسط بستر اصلی رودخانه و البته انشعابات فرعی آن که گاها" به سه برابر خود رودخانه میرسد محاصره می شود. پرنده توکان روی یک درخته عنبه در کناره های رود آمازون به طور متوسط در فصل کم آبی زمینها به مسافت ۱۱۱,۰۰۰ کیلومتر از آب پوشیده می شود و در فصول بارانی حوزه رودخانه حتی تا ۳۵۰,۰۰۰ کیلومتر هم میرسد. زمانی که رود آمازون طغیان می کند و انشعابات آن هم پر آب و طغیانی می شوند، ممکن است عرض آن در مدخل رودخانه به ۳۲۵ کلیومتر و در سایر نقاط به ۴۰ کیلومتر نیز برسد. دهانه رود یعنی جایی که با دریا ارتباط دارد بسیار پهن و البته عمیق است، به طوریکه کشتیهای بزرگ می توانند به راحتی می توانند در آن رفت و آمد کنند. طبیعت بکر آمازون تنها بزرگ ترین رودخانه جهان نیست بلکه خانه حیات وحش و طبیعت دست نخورده دنیاست. آیا تا به حال یک گربه ماهی دیده اید؟ آنها به راحتی در آبهای گرم و نسبتا" راکد دریاچه ها پیدا می شوند و البته برخی از مردم آنها را به عنوان حیوانات خانگی در آکواریوم هایشان نگاه میدارند. گربه ماهی ها واقعا" بد قیافه هستند و به شکل عجیبی کریه اند و با سر پهن و تختی که دارند و موهایی که اطراف سر و دهانشان روییده، شبیه ماهی هستند. این گربه ماهیها در آمریکا بسیار آشنا هستند و مردم آنها را به خوبی تشخیص می دهند. اما گربه ماهیهایی که در بزرگ ترین رودخانه جهان زندگی می کنند به علت زندگی در طبیعت بکر از حد نرمال و طبیعی خود بسیار بزرگ تر و تنومندتر هستند و گاها" وزن آنها به ۹۰ کیلوگرم هم میرسد. یک آناکوندا که توسط بومیان گرفتار شده است بزرگ ترین ماهی های آب شیرین در جهان در آبهای رود آمازون زندگی می کنند. آراپیما (Arapaima) که در زبان محلی Arapaima gigas نامیده می شود بزرگ ترین و مشهورترین ماهی آب شیرین در جهان است که در حدود ۴ متر طول و ۲۰۰ کیلوگرم وزن دارد. از سوی دیگر آمازون خانه و پناهگاه مخلوقات عجیب دیگری مثل: آناکوندا (Anaconda) نوعی مار یا افعی بسیار بزرگ متعلق به آمریکای جنوبی یا پیرانها (Piranha) یکی از وحشی ترین حیوانات دنیا و ... نیز هست. تولد رودخانه اما واقعا" آمازون چطور این چنین بزرگ و طویل شد؟ اولین دلیل آن موقعیت جغرافیایی آن و جایی که قرار گرفته است است. در منطقه استوایی و در حقیقت روی کمربند استوا و گرمترین جای کره زمین. در این منطقه چیزی حدود ۱۰۱۶ سانتی متر در سال باران میبارد یعنی بطور متوسظ ۳ سانتی متر باران در روز. با این تفاسیر می توان بسادگی متوجه شد که کشورهای نواحی جنوبی آمریکا به مثابه یک زیر گلدانی همیشه در معرض خطرات ناشی از طغیان آمازون و بارندگیهای شدید فصلی هستند. هنگامی که باران میبارد و آب رود بالا می آید مناطق و زمینهای پست، مزارع و شالیزارها همگی زیر آب میروند. حجم خالص آب باران در جنگلهای آمازون به علت قرارگرفتن در سراشیبی با هم جمع شده و همگی در یک شبه جلگه به رودخانه آمازون میریزند. آمازون بزرگترین رودخانه جهان است که انشعابات زیادی دارد که بخشی از آن به دریا ریخته و نیز حدودا" دو درصد از آب شیرین این رودخانه به اقیانوسها میریزد. بستر این رودخانه بسیار عریض و طویل است و از نظر درازا یکی از طولانی ترین رودخانه ها ی جهان است که بین ۶.۲ و ۶.۷ هزار کیلومتر درازا دارد. در طول سده گذشته رودخانه های آمازون و نیل برای اثبات طویلترین بودن همواره با یکدیگر در رقابت بوده اند. طول واقعی این رودخانه ها همواره در معرض تغییر و تحول بوده و هرگز متخصصان نتوانسته اند مقدار واقعی آن را اندازه گیری کنند. آمارها نشان داده که رود نیل در آفریقا به شکل متغیر بین ۵.۴ تا ۶.۷ هزار کیلومتر درازا دارد. اما جدا از این مساله در خصوص مقدار آب موجود، هیچ شکی نیست که آمازون پر آب تر است. در فصل خشکی و کم آبی پهنای رود آمازون به حدود ۱۱.۶ کیلومتر میرسد. این منطقه از آمریکا ی جنوبی توسط بستر اصلی رودخانه و البته انشعابات فرعی آن که گاها" به سه برابر خود رودخانه میرسد محاصره میشود. به طور متوسط در فصل کم آبی زمینها به مسافت ۱۱۱,۰۰۰ کیلومتر از آب پوشیده میشود و در فصول بارانی حوزه رودخانه حتی تا ۳۵۰,۰۰۰ کیلومتر هم میرسد. زمانی که رود آمازون طغیان میکند و انشعابات آن هم پر آب و طغیانی میشوند، ممکن است عرض آن در مدخل رودخانه به ۳۲۵ کلیومتر و در سایر نقاط به ۴۰ کیلومتر نیز برسد. دهانه رود یعنی جایی که با دریا ارتباط دارد بسیار پهن و البته عمیق است، به طوریکه کشتیهای بزرگ میتوانند به راحتی می توانند در آن رفت و آمد کنند.     طبیعت بکر آمازون تنها بزرگترین رودخانه جهان نیست بلکه خانه حیات وحش و طبیعت دست نخورده دنیاست. آیا تا به حال یک گربه ماهی دیده اید؟ آنها به راحتی در آبهای گرم و نسبتا" راکد دریاچه ها پیدا میشوند و البته برخی از مردم آنها را به عنوان حیوانات خانگی در آکواریوم هایشان نگاه میدارند. گربه ماهی ها واقعا" بد قیافه هستند و به شکل عجیبی کریه اند و با سر پهن و تختی که دارند و موهایی که اطراف سر و دهانشان روییده، شبیه ماهی هستند. این گربه ماهیها در آمریکا بسیار آشنا هستند و مردم آنها را به خوبی تشخیص میدهند. اما گربه ماهیهایی که در بزرگترین رودخانه جهان زندگی میکنند به علت زندگی در طبیعت بکر از حد نرمال و طبیعی خود بسیار بزرگتر و تنومندتر هستند و گاها" وزن آنها به ۹۰ کیلوگرم هم میرسد. یک آناکوندا که توسط بومیان گرفتار شده است بزرگترین ماهی های آب شیرین در جهان در آبهای رود آمازون زندگی میکنند. آراپیما (Arapaima) که در زبان محلی Arapaima gigas نامیده میشود بزرگترین و مشهورترین ماهی آب شیرین در جهان است که در حدود ۴ متر طول و ۲۰۰ کیلوگرم وزن دارد. از سوی دیگر آمازون خانه و پناهگاه مخلوقات عجیب دیگری مثل : آناکوندا (Anaconda) نوعی مار یا افعی بسیار بزرگ متعلق به آمریکای جنوبی یا پیرانها (Piranha) یکی از وحشی ترین حیوانات دنیا و ... نیز هست.     تولد رودخانه اما واقعا" آمازون چطور این چنین بزرگ و طویل شد؟ اولین دلیل آن موقعیت جغرافیایی آن و جایی که قرار گرفته است میباشد. در منطقه استوایی و در حقیقت روی کمربند استوا و گرمترین جای کره زمین. در این منطقه چیزی حدود ۱۰۱۶ سانتی متر در سال باران میبارد یعنی بطور متوسظ ۳ سانتی متر باران در روز. با این تفاسیر میتوان بسادگی متوجه شد که کشورهای نواحی جنوبی آمریکا به مثابه یک زیر گلدانی همیشه در معرض خطرات ناشی از طغیان آمازون و بارندگیهای شدید فصلی هستند. هنگامی که باران میبارد و آب رود بالا می آید مناطق و زمینهای پست، مزارع و شالیزارها همگی زیر آب میروند. حجم خالص آب باران در جنگلهای آمازون به علت قرارگرفتن در سراشیبی با هم جمع شده و همگی در یک شبه جلگه به رودخانه آمازون میریزند.         آب و هوای جنگلهای بارانی آمازون جنلگهای بارانی آمازون در تمام فصول سال دارای هوایی گرم با رطوبتی بسیار زیاد می باشند . متوسط درجه حرارت ، در مرکز آمازون ، در حدود ۳۰ درجه سانتیگراد (۸۶ درجه فارنهایت) غربی ترین بخش این منطقه ، در حدود ۲۵ درجه سانتیگراد (۷۶ درجه فارنهایت) می باشد . تقریباَ هر روزه باران سنگینی در سرتاسر آمازون می بارد.   چه اتفاقی برای مردم بومی آمازون افتاد؟ قبل از کشف جهان جدید توسط کریستف کلومب در قرن ۱۵ میلادی، حدود هفت الی ده میلیون آمریکایی تخمین زده شده در جنگلهای انبوه آمریکا زندگی می کردند و حدود نیمی از آنها در برزیل زندگی می کردند. شهرهای بزرگ ایجاد شده در آندس و آمازون جوامع فرهنگی را حمایت کردند. با ورود اروپائیان پایان تمدنهای بومی در مرکز آمریکای جنوبی آورده شد. اروپائیان امراضی که میلیونها آمریکایی را کشت با خود بردند و در صد سال ورود این خارجیها جمعیت آمریکایی کاسته شد، بیشتر از ۹۰ % مردم بومی در داخل جنگل زندگی می کردند. فقط 7 منطقه  جنگلی حفاظت شده در کل دنیا وجود دارد.در کل دنیا تنها 7 منطقه جنگل طبیعی حفاظت شده وجود دارد که این مناطق ارزشمنداز نظر تنوع گونه های گیاهی و جانوری، محدوده وسیعی از کره زمین را تشکیل می دهند.   به گزارش سبزپرس و به نقل از صلح سبز آلمان ،متاسفانه سالانه حدود 15 میلیون هکتار، یعنی منطقه ای به وسعت 3 برابر کشور سوئیس، از وسعت این مناطق کم نظیر کاسته می شود. تنها راه برای حفظ و نجات آخرین جنگل های بکر و کوه های زمین که امروزه فقط 20% از وسعت اولیه آن ها باقی مانده است، گسترش مناطق تحت حفاظت است تا به این ترتیب شاید بتوان هر گونه بهره برداری، چه صنعتی و چه عمرانی را از این مناطق "مطلقا ممنوع" کرد .     جنگل های حفاظت شده دنیا 1_ جنگل های امریکای جنوبی   2_ جنگل های امریکای مرکزی جنگل های آمازون بزرگ ترین جنگل های بارانی و بکر سطح زمین و درعین حال در خطر نابودیست. افزایش تقاضا برای چوب اصیل و ناب در کشورهای پیشرفته صنعتی و صادرات بی رویه سوبا به کشور چین باعث نابودی سطح وسیعی از  جنگل های آمازون شده است.این در حالی است که سازمان حفاظت محیط زیست برزیل به دلیل کمبود بودجه ، دیگر قادر به حفظ جنگل ها و در واقع مبارزه با قاچاقچیان و صادرکنندگان چوب و سویا نیست؛ به همین دلیل خسارات جبران ناپذیری به منطقه وارد شده است.   3_ جنگل های افریقا این جنگل ها از نظر وسعت بعد از جنگل های آمازون قرار دارند. این مناطق نه تنها محل زندگی بسیاری از گیاهان و جانوران شگفت انگیز و بی نظیر دنیاست، بلکه نقش حیاتی و بزرگی را در سیستم آب و هوایی افریقا ایفا می کند .   4_ مناطق جنگلی اروپا تمامی مناطق جنگلی اروپای مرکزی به غیر از چند منطقه جنگلی پراکنده، در شرق و جنوب شرقی این قاره واقع شده اند. این جنگل ها که امروزه تولید کننده اصلی چوب درختان سوزنی برگ هستند، در گذشته جنگل های انبوه درختان پهن برگ بوده و مناطق وسیع تری از اروپای مرکزی و غرب اروپا را در بر داشته است. جنگل های بوریل یا تایگا که مهم ترین محل زیست خرس های قهوه ای به حساب می آیند امروزه در این قاره فقط در اسکاندیناوی و روسیه که از پر جنگل ترین کشورهای دنیا هستند ، به چشم می خورد. بدون شک با از بین رفتن این جنگل ها زندگی این جانداران هم در خطر خواهد بود.   5_ جنگل های امریکای شمالی جنگل های وسیع بوریل و جنگل های استوایی ساحل غربی هنوز در کانادا محدوده بزرگی را تشکیل می دهند؛ اما بدون شک بهره برداری های صنعتی، به تدریج باعث از بین رفتن جنگل های بوریل هم خواهند شد. این مناطق باید ضرورتا تحت حفاظت قرار گیرند ؛چراکه ادامه حیات بسیاری از گیاهان و جانوران به وجود درختان این مناطق بستگی دارد. از سوی دیگر این جنگل ها محل زندگی صدها قبیله انسانی است. همچنین از بین بردن این جنگل ها پیامدهای ناگواری در تغییرات آب و هوای دنیا خواهد داشت.   6_ مناطق جنگلی سیبری با وجود سرمای 50_ درجه سلسیوس ، درختان سوزنی برگ در روسیه قادر به رشد و نمو  هستند. گرچه شرایط فوق العاده آب و هوایی در این مناطق حکم فرماست، اما تعداد بی شماری قارچ، سرخس، خزه و جلبک در آنجا قادر به حیات هستند و حتی پستانداران بزرگ جثه امکان تغذیه و زندگی در این مناطق را دارند.   7_ مناطق جنگلی آسیای جنوب شرقی این جنگل ها بین دو قاره آسیا و استرالیا، مجمع الجزایر اندونزی و گینه نو پراکنده هستند.  جنگل های اولیه و باارزش آسیا محدوده بزرگی را دربر گرفته اند؛ از جنگل های مانگروی گرفته تا جنگل های همیشه سبز در ارتفاعات 4000 متری کینبالو در شمال بُرنئو، با هزاران پروانه رنگارنگ و پینه دوزهای زیبا و درخشان، بیش از 500 گونه مختلف پستانداران و 1600 گونه پرندگان، مجموعه بی نظیری را به نمایش می گذارند.   ناشران هم می توانند از جنگل ها حمایت کنند امروزه تنها 20 % از وسعت ابتدایی جنگل های اولیه  با آن همه تنوع گونه ای، باقی مانده است. یکی از راهکارهای نجات این مقدار کم و باارزش از جنگل های باقی مانده از خطر نابودی، کاهش استفاده بی رویه از کاغذ و ترویج استفاده از کاغذ های بازیافت شده است.  در این راستا ناشران کتب و نشریات می توانند نقش بسیار مؤثری در ایجاد این دگرگونی مثبت داشته باشند.   آلودگی  علوم بررسی شرایط جوی نظریه عجیبی مطرح کرده اند مبنی بر اینکه آب و هوای پاک و عاری از آلاینده ها برای جنگلهای آمازون خطرناک است. به گزارش مهر، این مطالعه جدید که به سرپرستی گروهی از دانشمندان انگلیسی و برزیلی انجام شده است نظریه تازه ای مطرح می کند که در آن بر ارتباط میان کاهش آلاینده دی اکسید سولفور ناشی از سوزانده شده ذغال سنگ و افزایش دمای سطح آب در منطقه حاره ای آتلانتیک شمالی تاکید شده است. به گفته این محققان نتیجه این ارتباط افزایش بالقوه خطر وقوع خشکسالی در مناطق جنگلی آمازون خواهد بود.جنگلهای آمازون دربرگیرنده یک دهم کربن ذخیره شده در اکوسیستمهای زمینی است و از آن گذشته به آن لقب ششهای زمین را داده اند اما تغییرات زیست محیطی که عمدتا به دست بشر صورت گرفته است حیات آن را در معرض خطر قرار داده است. دانشمندان این پروژه از مدلسازی های رایانه ای برای شبیه سازی تاثیرات تغییررات جوی قرن بیستم بر جنگلهای آمازون استفاده کردند.آنها این مدل را با داده های مربوط به خشکسالی سال 2005 میلادی مقایسه کردند که موجب وقوع خشکسالی در حوزه آبگیر آمازون و وارد آمدن خسارات جدی به اکوسیستم منطقه شد.بر اساس گزارش زی نیوز، دانشمندان برآورد می کنند که از سال 2025 میلادی به بعد هر یک سال درمیان خشکسالی مشابهی روی داده و از سال 2060 به بعد نیز در هر 10 سال شاهد وقوع خشکسالی در 9 سال خواهیم بود. دانشمندان این بررسی دریافته اند ذرات معلق سولفات ناشی از سوخته شده ذغال سنگ در صنایع در دهه 70 و 80 میلادی موجب کاهش نسبی گرمایش زمین شده بود.دانشمندان علت این پدیده را بازتابش نور خورشید به وسیله این ذرات عنوان کرده اند. سایت خبری ایران: محققان اعلام کردند که حدود 64 درصد از جنگل‌های سراسر جهان از جمله جنگل‌های آمازون از بین رفته است. به گزارش سرویس علم و تکنولوژی سایت خبری ایران به نقل از فرانسپرس(INA)، اتحادیه اروپا و کشورهای قاره جنوبی آمریکا سعی در احیا جنگل‌های سراسر جهان به ویژه جنگل‌های آمازون دارند.بسیاری از جنگل‌ها در سراسر جهان به هدف مصارف صنعتی می رسند این امر سبب نابودی بسیاری از درختان شده است در این میان بسیاری از درختانی که قطع می‌شود جزء نادرترین گونه‌ها به شمارمیاید. تحقیقات نشان می‌دهد که حدود 64 درصد از جنگل‌ها در سراسر جهان از بین رفته است.یکی از مهمترین زیستگاه‌ها جنگل‌های آمازون است که از هجوم انسانها بی‌بهره نبوده است به گفته محققان در اعماق جنگل‌های آمازون هنوز بسیاری از گونه‌های زیستی برای آنها ناشناخته است و عمل نابودی جنگل‌ها سبب نابودی این گونه ها نیز می‌شود. برزیل جزء آن دسته از کشورهایی است که برای حفظ منابع طبیعی تا سال 2012  حدود 21میلیارد دلار هزینه کرده است این امر به منظور گسترش جنگل‌ها است جنگل‌ها از مهمترین منابعی هستند که قادر هستند میزان آلودگی محیط را تعدیل کنند.