شاه عباس صفوی

به نام خدا                       

زندگینامه ی شاه عباس اول صفوی و اقدامات او برای ابادانی ایران                       

کودکی شاه عباس                                                 

در کودکی به عباس میرزا معروف بود و والی هرات بود.شاه اسماعیل دوم صفوی که مردی خشن و نانجیب بود.همانند دیگر برادر زادگان و برادران فرمان قتل او و پدرش سلطان محمد خدابنده را صادر کرده بود ولی این امر وقتی که شاه اسماعیل دوم به قتل رسید کان لم یکن باقی ماند.

تاج گذاری شاه عباس در14سالگی                             

سپس وی به یاری علیقلی خان شاملو در خراسان تاج گذاری کرد و حکومت خراسان در زمان شهریاری پدرش در دست وی بود تا انکه مرشد قلی خان استاجلو با غلبه بر علیقلی و با مساعدت های خویش قزوین را فتح نمود و در ان شهر عباس میرزا در سن 18 سالگی به تخت سلطنت ایران نشست و پدر او را خلع نمودند.شاه عباس همانند بسیاری از شاهان در ابتدای کار18نفر از سران قزلباش را به بهانه ی خونخواهی کشت و پس از ان مرشد قلی خان را نیز به همین سرنوشت دچار ساخت.                                                     

صلح موقت با سلطان عثمانی                                  

ترکان عثمانی که با استفاده از اشفتگی پس از شاه اسماعیل به خاک ایران دست اندازی نمودند و نواحی ارزروم/عراق/عرب/کردستان/ارمنستان/گرجستان/بخش هایی از اذربایجان و حتی لرستان را تحت سیطره خویش در اوردند.به مصلحت شاه عباس در ان هنگام ایران شرایط انها را پذیرفت سپس شاه عباس صفوی با استفاده از فرصت پیش امده اوضاع آشفته ی ایران را سر و سامان داد.              

خصوصیات و مملکت داری شاه عباس                        

اصفهان                                                             

دشمنی ایران و عثمانی به نفع اصفهان تمام شد و اصفهان باید بسیار خوشبخت بوده باشد تا شاه عباس سبب خیر در ان شهر که قرن ها مورد توجه نبود شد.میدان نقش جهان/مسجد امام(نام ان پیش از انقلاب به مدت چند قرن مسجد شاه بوده)/عالی قاپو/بخش هایی از عمارت چهل ستون/چهارباغ/پل های رود زاینده رود/کانال کشی آب های کوه کوهرنگ به سمت زاینده روداز آثار نیک اوست.اگر چه نزدیک به نیم هزاره از زمان او گذشته است ولی هنوز اصفهان به بنا های فرهنگی و هنر عصر صفوی می بالد چنانچه که امروزه پایتخت فرهنگی دنیای اسلام گشته است.

مشهد                                                             

همانطور که بسیاری از جهانگردان و مورخین اظهار داشته اند شاه عباس فردی وطن پرست بود برای همین وبرای آنکه فرهنگ زیارت را در بین مردم قرار دهد در سال 1009 پیاده عزم مشهد کرد و به دستور وی فقط 999 کاروانسرا در آن سال و تعداد بسیار بیشتر در سال های پس از ان احداث گردید.وی مشهد را به طور رسمی شهر مقدس ایران قرار داد تا آنکه مردم به زیارت امام هشتم شیعیان بروند و از رنج و مشقت های سفر حج و سخت گیری های حکام ولایات عثمانی دیگر خبری نباشد.                                     

مازندران                                                          

دیگر سرزمین خوش وقت مازندران است زیرا شاه عباس همیشه به اینکه از طرف مادری مازندرانی بود افتخار می ورزید.مادر او از اهالی ساری و یا به روایت برخی از اهالی اشرف بود.بدین سان شاه عباس در سال 1032شهر اشرف(بهشهر امروزی)را به وجود آورد و عمارت های کلاه فرنگی و بناهای زیبای عباسی را بوجود آورد و شاه که فردی گردشگر بود همیشه به آنجا برای شکار می رفت.در سال 1033نیز شهر فرح اباد را احداث کرد و آن را مرکز حکومت مازندران کرد تا پیش از آن بار فروش(بابل امروزی)مرکز مازندران بود وبرای ان شهر کوشش بسیار نهاد که بدبختانه ان شهر و ساری در هجوم روسها در دوران پطر کبیر در آتش خاکستر شد و ساری باری دیگر مرکز ایالت مازندران گشت.شاه عباس از جاجرم در خراسان تا دشت مغان در اردبیل شاه راهی ایجاد کرد تا به وسیله ی ان مازندران به رونق سابق باز گردد همچنین دیواری عظیم در نزدیکی بندر گز ایجاد کرد تا به وسیله ی آن مازندران از هجوم ترکمن ها در آرامش بسر برد.وی راه ها را ایمن ساخت و همچنین برای تعمیر و احداث راه های جدید همت گماشت.گرجی ها و ارامنه را که در جنگ گرجستان به اسارت گرفت اختیار داد تا آزادانه در فرح آباد زندگی کنند و همچنین در کنار اصفهان زمین به آنها داد و آنها شهر جلفا را ساختند.بندر گمبرون را در سال1023و جزیره ی هرمز را به سال1031از تصرف پرتغالی ها خارج ساخت.او به شعر و نقاشی و موسیقی و معماری توجه داشت.و به علما و هنرمندان علاقه می ورزید مثل ملا صدرا/میرداماد/میرفندرسکی/شیخ بهایی و.....ازفاضلان عهد وی بودند.شاه عباس مردی دین دار بود و به ویژه به علی سخت ارادت می ورزید.

گویند نسبت به رعایا و زیر دستان مهربان بود.فرهنگ معماری هنوز نیز متاثر از ان دوره میباشد.                   

سختگیری های وی                                                

شاه عباس اگر چه با مردم و رعایا مهربان بود ولی آنچه که معلوم است حکایت از آن دارد که فردی دقیق و سختگیر به ویژه در خانواده اش بود.پدر خویش را به زندان محبوس ساخت.دو برادرش را نا بینا کرد.پسرش را به ظن آنکه علیه وی شورش کند کشت.دو پسر کوچکش را نابینا کرد و پسر دوم او نیز در زمان حیات وی مرد.گویند در جنگ گرجستان گرجی ها را قتل عام کرد و بیست هزار خانوار گرجی را به اسارت گرفت و در ظرف بیست روز هفتاد هزار تن از آنان را کشت.شاه عباس یک دسته جلاد خام خوار داشت که به فرمان شاه مقصرین را زنده می خوردند.